کمیل کسان خود را بگو تا پسین روز پى ورزیدن بزرگیها شوند و شب پى برآوردن نیاز خفتهها . چه ، بدان کس که گوش او بانگها را فرا گیرد ، هیچ کس دلى را شاد نکند جز که خدا از آن شادمانى براى وى لطفى آفریند ، و چون بدو مصیبتى رسد آن لطف همانند آبى که سرازیر شود روى به وى نهد ، تا آن مصیبت را از او دور گرداند چنانکه شتر غریبه را از چراگاه دور سازند . [نهج البلاغه]
مشکات
پیامرسان
پارسی بلاگ
درباره
درباره
محمود علیمرادیان
صفحههای دیگر
لینکهای روزانه
پشتیبانی پارسی بلاگ
اخبار پارسی بلاگ
پیوندها
اندیشه نگار
خیارج سرای من است
گل باغ آشنایی
لیست یادداشتها
آرشیو یادداشتها
فروردین 96
اردیبهشت 96
در حضور ملا
به زودی در وبلاگ مشکات
کلمات کلیدی:
نوشته شده توسط
محمود علیمرادیان
96/2/3:: 4:52 عصر
|
() نظر